Eens wat anders: een ADS-B ontvanger (4)

We hebben een 5/4 buis met schroefdraad erop buiten het dak steken. Daarop komt een T-stuk, met daarin een mast van 5/4 buis van ongeveer 1,5 meter lang. Waarom een T-stuk? Om in ieder geval de voeding voor de Raspberry Pi, die aan de mast komt te hangen, van binnen naar buiten te krijgen. En omdat we dan toch een doorvoer hebben, kan er meteen een netwerkkabel naar beneden, en er kan ook een thermometertje in de kast komen die binnen is af te lezen.

De mast en het T-stuk waren makkelijk, dop op de mast gelast, slijpen, meniën en veelvuldig verven, klaar. 

De kast wilde ik zo netjes mogelijk, en zo goed mogelijk afgedicht. Voor de raspberry pi zijn behuizingen te koop die weer op een DIN-railtje klikken, en daar kon de Flightaware stick ook een plekje vinden naast wat klemmen om de voeding en de thermometer aan te sluiten.

De Flightaware stick heb ik op de antenne aangesloten met een stuk Ecoflex 15 kabel. Voordeel was dat ik hier al N-connectoren bij had, de antenne heeft immers een N-connector, en Van Dijken electronica had wel een N-> SMA verloopje.

De inhoud van het kastje is dus zo geworden:

Later is het voedingskabeltje nog stevig ingekort, en is de binnenthermometer van de kast er bij gekomen.

Na wat zoeken bleken er ook kabelwartels te krijgen voor de Ecoflex en voor een 20 mm PVC drukbuisje voor de kabels die naar binnen moeten:

en dit PVC-buisje zou met een bochtje en wat verloopfittingen in de zijtak van het 5/4 T-stuk gaan. Dit laatste lukte net niet in verband met een braampje aan een afgezaagde kunststof fitting; er is dus nog wat nawerk.

De kast en de kabel zijn met stalen beugels aan de mast vastgemaakt. De montage van de kast, met een draadstangetje door de achterwand van de kast, vind ik bij nader inzien wat weinig stormzeker al hebben Gerrit, Isha en Jocelyn de zaak nu getest en voorlopig in orde bevonden.

De hele mast die boven op het dak zou komen, kon dus binnen worden klaargemaakt en zag er toen zo uit:

Het ding op het dak zetten was verder niet moeilijk meer, kwestie van draadjes door de buis naar beneden duwen, en de mast aandraaien en met een grote bahco een slag geven. Toen zag het er zo uit:

Na het aanleggen van een voeding ging de Pi aan het werk, en het ontvangstbereik is nu zo:

Met wat geluk zie ik nu vliegtuigen in de buurt van Odense of Flensburg verschijnen, die een minuut of 25 later overvliegen, en weer 25 minuten later boven Lille weer te ver weg zijn om nog te ontvangen. Kleine luchtvaart die op een voet of 3500 boven de Veluwe vliegt - en dat is een mijl of 70 vanaf hier - is gewoon te zien.